Kerst in Cusco

Voor de kerst kan beginnen moeten er natuurlijk kadootjes ingekocht worden en daarom was er de 24e een enorme kerstmarkt op het Plaza de Armas. Mensen die in de bergen wonen, kwamen naar de stad om hun handwerk, kruiden enz te verkopen. Ondanks de overvloed aan kerstversiering in Cusco, voelde ik de kerstsfeer nog niet, de zon scheen en het was super warm!

Savonds waren we bij Eddy uitgenodigd om kerst te vieren. In Peru is het de traditie om op kerstavond, paneton(een soort kerstbrood/cake) te eten met chocolademelk. Daarnaast hadden Pauline en ik nog een enorme appeltaart gebakken en was er lasagne. Genoeg te eten dus! Een week geleden hadden we lootjes getrokken en iets voor twaalven mochten we dan de kadootjes die onder de Kerstboom lagen openen. Ik heb een mooie tas gekregen, dankuwel papa noel!
Om precies 12 uur wenste iedereen elkaar een vrolijk kerstfeest, daarna mochten we aan de champagne en gingen we naar buiten voor het vuurwerk. Kerst lijkt in Peru dus wel een beetje op ons oud en nieuw. Na twaalven had Lilli nog een kadootje voor ons allemaal; een Jezus pop voor onder de kerst boom. Dit blijkt een traditie te zijn in Cusco, sommige mensen hebben niet alleen een Jezus pop, maar een hele kerststal. Wanneer we met de taxi weer terug reden, zagen we dat er allemaal mensen aan het slapen waren rond het plaza de Armas. Waarschijnlijk de mensen uit de bergen die rond die tijd natuurlijk niet meer terug kunnen komen naar hun huis. Wel een raar gezicht!

Toen ik eerste kerstdag met mijn moeder door Cusco liep, ontdekten we een andere traditie van de Peruanen. Velen lopen namelijk rond met een wiegje met daarin een Jezus beeldje. Ze zijn er in alle formaten en de mensen slepen ze overal mee naar toen.
Smiddags ben ik weer langs Chaska Wasi geweest met Pauline, haar zus en vader, die inmiddels ook aangekomen waren, en mijn moeder. De kinderen waren weer blij ons te zien. Er was nu maar een vrouw die op al de 38 kinderen moest passen, daarom zaten alle kinderen binnen, terwijl het weer super warm was. We hadden paneton meegenomen voor de kinderen wat ze natuurlijk erg lekker vonden, en nog even met ze gespeeld.
Terug in Cusco moesten mijn moeder en ik onze spullen pakken want, die avond gingen we op weg naar Puno. 10 Uur vertrok onze bus, heel comfortabel. Maar van slapen is het toch niet gekomen; Het is onvoorstelbaar hoe hard sommige mensen kunnen snurken.. We waren nog geen 10 minuten onderweg en het begon al, en het is niet meer opgehouden tot we er waren.

Vanuit Puno vertrokken we rond 9 uur met de boot richting de Uros eilanden. Daarna door naar Amantani waar we een nacht bleven slapen en de volgende ochtend naar het eiland Taquile. Deze tour had ik in september dus ook al gedaan, maar toch was een tweede keer het nog steeds leuk! Vooral de eilanden Amantani en Taquile zijn super mooi! We hadden gelukkig goed weer, overdag zon en snachts regen. Dit keer was de tour een stuk goedkoper dan de vorige keer, het reisbureau had zich namelijk vergist. Betaald voor een tour van 1 dag en we kregen er een van twee dagen, altijd leuk!

De familie waar ik deze keer met mijn moeder verbleef was super. Ze waren erg rustig maar enorm aardig. En… ze konden erg lekker koken. Wel steeds vegetarisch, vlees eten ze op dit eiland alleen bij speciale gelegenheden.

Gelukkig vertellen verschillende gidsen verschillende dingen, dus heb ik toch nog weer nieuwe dingen gehoord. Al herhaalde onze gids zich wel enorm vaak! Zon 3 keer zei hij het zelfde in het Engels, dan 3 keer in het Spaans. Erg vervelend als je beide talen kunt verstaan... Maargoed dan vergeet je het ook niet meer laten we maar zeggen.

Van de Uros eilanden(de drijvende eilanden) weet ik nu hoe ze familie ruzies oplossen; Ze pakken een zaag en zagen hun gebied in tweeen, halen het anker los en voila het ene eiland is gesplitst in twee nieuwe.

Ik heb weer nieuwe methoden geleerd om het verschil te zien tussen een getrouwde/verloofde man en een vrijgezel, erg belangrijk natuurlijk. Naast dat je het verschil kunt zien aan de kleur muts die ze dragen(zie de vorige keer), krijgen mannen wanneer ze trouwen van de vrouw een traditioneel cadeau; Een riem met daaraan een tasje. De riem is niet zo maar een riem, de vrouw heeft deze zelf gemaakt en haar eigen haar erin verwerkt! Het is niet zo dat ze haar eigen haar hoeft af te knippen, maar vanaf haar 5e of 6e begint ze met sparen. De haren uit de borstel of die tijdens het douchen loskomen worden namelijk bewaard. Wanneer ze zich gaat verloven, maakt ze dan een riem van dit haar voor haar man.
Het tasje dat de man krijgt is voor coca bladeren. Bij elke begroeting geeft de man een paar coca bladeren weg. Een ongetrouwde man mag dit niet doen, dit zou een enorme belediging zijn.
Vrouwen dragen doeken om hun schouders en soms hoofs, aan de uiteinde van deze hoeken hangen gekleurde bollen touw. Wanneer deze bollen fel van kleur zijn is de vrouw vrijgezel en donker van kleur dan is ze getrouwd. Wanneer een man met een vrouw wil gaan trouwen, moet hij haar familie veel cadeaus geven, het is een soort ruil.
Wanneer een vrouw scheidt van een man of haar man overlijdt, moet ze tenminste 3 jaar zonder man, voor dat ze weer aan de man mag!
Niet alleen kun je bij een man zien of hij getrouwd is, ook kun je zien of hij op zoek is of dat hij een vriendin heeft! Dit kan echter alleen bij feesten. Wanneer de jongen opzoek is draagt hij de staart van zijn muts aan de zijkant van zijn hoofd, en wanneer hij bezet is draagt hij de staart aan de achterkant. Hier is het dan ook zo dat de vrouw tegen de man moet beginnen te praten.

Terug in Puno hebben we savons de bus naar Arequipa genomen, een stad omringt door vulkanen. We kwamen pas rond 1en aan in ons hostel. Eerst leek het nogal tegen te vallen, onze kamer was een hok met twee bedden! Maar bij daglicht was het al een stuk beter en we kregen zelfs een nieuwe kamer! En ja die was een stuk luxer.
Ook hebben we een dakterras en dat is met het weer een Arequipa erg lekker! Vandaag(vrijdag) heb ik de hele dag in korte broek kunnen rondlopen, het is hier dus lekker warm! Arequipa is weer totaal anders dan Cusco. De straten zijn veel breder, het lijkt veel rijker en westerser. Daarnaast zijn er veel palmbomen in de stad!

Manana: Vamos a la Playa!