laatste week voor kerst

Mijn vakantie (in mijn vakantie) is begonnen: Mijn laatste week vrijwilligerswerk zit er nu op! Aan de ene kant jammer, het werk was erg leuk! Maar toch was ik ook wel weer toe aan vakantie. Ook mam heeft deze week mijn projecten mogen bekijken. Maandag is ze mee geweest naar Chaska Wasi, we hadden taart meegenomen voor de kinderen, wat ze (misschien iets te enthousiast) opaten. Veel kinderen begonnen van anderen te stelen zodra ze hun eigen stukje op hadden, en snel dat ze dan waren! Ook mijn moeder werd meteen aan het werk gezet, ze heeft lekker met de kinderen gespeeld. Ook was er deze dag weer iets niet zo smakelijks gebeurd: iemand had op de grond gepoept! Ja die vakantie is zeer welkom.

Dinsdagochtend ben ik met Pauline naar een comunity in de bergen geweest. Dit is ook onderdeel van Corason, elke dinsdagochtend gaan ze naar de comunity om met de kinderen te spelen. Vanaf de club van Corason moesten we nog een kwartier met de taxi omhoog de bergen in, om het dorpje daar te bereiken. Normaal gesproken worden dan de kinderen bij elkaar geroepen op het voetbal veld, om vervolgens te gaan spelen. Dit was erg bijzonder om mee te maken. De kinderen vinden het echt leuk om met je te spelen. Terug moesten we lopen, dit was nog wel een aardig stuk, maar ook erg mooi. We liepen langs veel weilanden, waar soms hele families aan het oogsten waren. Onderweg kwamen we ook piepkleine hutjes tegen, deze worden overdag door de families gebruikt als ze op het land aan het werk zijn.

Die middag heb ik met mam weer rondgelopen in San Blas, waar we al wat souvenirs hebben gekocht. Ook zijn we langs een reisbureau van een Nederlands stel geweest. Het meisje, Agnes had mam namelijk in het vliegtuig ontmoet.

Woensdag ben ik voor het laatst bij Chaska Wasi langs geweest. Samen met Pauline heb ik wentelteefjes voor de kinderen gebakken. Smiddags ben ik met Pauline en mijn moeder naar een boerderij voor Lama’s geweest. Hier zijn allemaal lama’s en alpaca’s te zien. Het idee van dit project is om de lama’s en alpaca’s weer terug in de omgeving van Cusco te krijgen. Daarna zijn we doorgelopen naar een vogel centrum, waar we onder andere condors konden bekijken, de bekende vogel van Peru. Ze kunnen wel 70 jaar oud worden en zijn van vleugel tot vleugel zon 3 meter lang!! ‘s Avonds heb ik met Pauline voor het eerst onze haard aan proberen te steken. Er zijn heel wat lucifers, wc-papier en eierdozen door gegaan, maar het is ons gelukt! Lekker warm en we hebben marshmallows boven het vuur geroosterd

Donderdag, heb ik mam de heerlijke cheesecake, die ze hier verkopen, laten proeven. Daarna hebben we nog even door de stad gelopen. Donderdag was het mijn laatste dag bij corason. Dit was alleen niet zo leuk als ik had gehoopt. Vrijdag hebben ze namelijk kerstviering en daarom mochten de kinderen niet binnenkomen en moesten we de hele tijd buiten met ze spelen, in de regen en kou!

Vrijdag ben ik met mam naar de Machu Picchu gegaan. 7 uur stonden we al op het plaza maar omdat we eerst nog alle hotels langs moesten, waren we half 9 pas Cusco uit. In een klein busje zijn we langs stijle afgronden gereden opweg naar Hydroelectrica. Smalle en soms onverharde wegen in de regen, met een racende chauffeur, dus we waren blij toen we na 7 uur eindelijk aankwamen. Op sommige plekken stroomden zelfs kleine riviertjes over de weg heen, soms nog zo groot dat we over een houten bruggetje ernaast over de afgrond moesten rijden, wat maar net paste. Half 4 kwamen we aan in hydroelectrica, waar geen gids op ons stond te wachten, wat ons wel was verteld. Samen met de rest uit de bus gingen we op pad, gewoon langs het spoor lopen was ons gezegd. Maar toen liep heb spoor dood. Uiteindelijk bleek dat we eerst een weggetje stijl omhoog moesten hebben en dan het spoor moesten volgen. Bij aquas calientes stond uiteindelijk toch nog een gids ons op te wachten. Het hostel waar we sliepen was wel goed, Angies hostel, de kamer was goed en het personeel heel behulpzaam. Alleen de beneden ruimte waar je kon zitten was een kermis van lichtjes voor kerst.

Zaterdag zijn we al om kwart voor 5 opgestaan om de bus naar de Macchu Picchu geweest. Ja dit keer lekker lui gedaan met de bus. Macchu Picchu vond ik zeker mooi genoeg om nog een keer te bekijken, maar van de nog een keer al die trappen op hoefde niet zo nodig. Helaas hadden we heel veel regen, maar tot half 8 was het weer nog redelijk. Gelukkig hadden we toen al heel wat bekeken. Dikke wolken trokken door de bergen, waardoor je soms even niks meer kon zien, en klets nat werd. Toch was het de moeite waard, de wolken in de bergen hadden ook wel iets mysterieus en we hadden een goede gids, die ons interessante verhalen kon vertellen.

Macchu Picchu is gebouwd in de vorm van een condor. De Inkas bouwden hun steden altijd in een bepaalde vorm. Zo is Cusco in de vorm van een Puma gebouwd en Puno in de vorm van een Lama. Tumi, is een Inka god. Hij staat voor de renners. Om informatie uit te wisselen hadden de Inkas lopers. Deze renden van de een naar de andere plek met een bericht, de berichten werden doorgegeven van de een op de andere loper die weer verder rende. Ze renden zonder rugzak, en daarom zonder eten of drinken en erg snel. Vlak voor ze bij de plek waren waar de volgende renner klaarstond, bliezen ze op een soort toeter in de vorm van een schelp om aan te geven dat ze er aankwamen.


Vroeger werden de Inkas begraven in de foetus houding. In deze houding wordt je geboren en daarom ook weer begraven. De inkas geloven namelijk in reïncarnatie. De condor is een soort gids die de doden begeleid naar het volgende lichaam. Terug zijn we wel door over het Inka pad gelopen. Zelfs naar beneden was het wel vermoeiend voor je benen gezien het alleen maar traptreden zijn. 1 uur waren we weer terug in aquas calientes, nog steeds regende het en was het behoorlijk koud. We hebben veel in restaurantjes gezeten om de tijd door te komen. Je wordt in aquas calientes, bijna de restaurantjes in gesleept. Wij hebben ons overlaten halen, door de beste bieder, gratis drinken. Maar in het restaurant bleek dit vieze koffie te zijn. Daarnaast zijn de prijzen minimaal 2 keer zo hoog als in cusco wat erg jammer is. En dan durven ze ook nog tax of service kosten te rekenen. De meeste restaurantjes waren erg leeg, en daarom zijn de mensen ook erg blij als er iemand in hun restaurantje komt te zitten. Een ober was zelfs zo blij dat we even stil bleven staan bij zijn restaurant dat hij keihard onderuit ging toen hij ons de kaart wilde laten zien. We hebben ook nog even souvenirs bekeken, maar al snel bleek het dat ook de souvenirs hier een stuk duurder zijn dan in Cusco. Savonds zijn we half 10 met de trein weer terug gegaan tot Ollantaytambo, waar we vervolgens moesten overstappen op de bus naar Cusco.


Vandaag heb ik mijn kamer leeggeruimd. Het lijkt wel alsof ik 2 keer zo veel spullen heb als voordat ik weg ging. Het paste gewoon niet meer in mijn tas. Naast mijn rugzak liep ik nog rond met twee andere tassen en twee plastic tassen. We waren niet helemaal op tijd klaar, toen Marcello(hij neemt mijnbestemming peru over zolang enrique weg is) kwam hadden we onze tas nog maar half ingepakt. En toen bleek ook nog dat we het huis moesten schoonmaken, terwijl het behoorlijk smerig was toen wij erin kwamen. Marcello is echt een aardige jongen. Hij heeft ons geholpen met schoonmaken en ons daarna zelfs naar onze hotels gebracht. Pauline en ik verblijven beiden in Het Ninos hotel, maar in een andere vestiging, een blok van elkaar verwijderd. Het ninos hotel is echt super, mam en ik hebben een schone en grote kamer, met een grote bad kamer met jaja een WARME douche! Heerlijk! Het hotel heeft een leuk binnenplaatsje en een cafeetje waar je kunt zitten met een echte kachel, dus het is hier heerlijk warm. Vanmiddag heb ik met mam en Pauline op het plaza de armas geweest. De dag voor kerst komen de arme families met kinderen uit de bergen naar plaza de armas, waar alle kinderen in een rij gaan staan voor een winkeltje. Ze krijgen dan snoep, chocolade en soms speelgoed uitgedeeld. De kinderen kwamen echt aan rennen! Wel een leuk idee, maar omdat de kinderen geen zoetigheid gewent zijn, worden ze er vaak ziek van. Daarom hebben de zoons van het gastgezin met een groep andere vrijwilligers wat georganiseerd om de kinderen te vermaken. Ze deden allemaal een clowns neus op en gingen dansen en roepen met de kinderen. Eerst aarzelend maar daarna heel enthausiast deden de arme kindjes mee. Erg leuk om te zien!

Morgen is het alweer kerstavond, we zijn bij Eddie, de vader van mijn gastgezin uitgenodigd om dit te vieren. We hebben lootjes getrokken en gaan cake eten en chocolade melk drinken!

Feliz navidad!!