eind november, bolivia en bus

Op vrijdag avond vertrok ik met Pauline voor bijna twee weken naar Bolivia! We zijn eerst met de bus naar la Paz gereden, zon 12 uur! Met daar bij nog een dik uur grens over steken, om ons uit te checken bij Peru en in te checken in Bolivia. Al hadden we een comfortabele nachtbus, van slapen is er niet veel gekomen het was er namelijk ijs en ijskoud in die bus!
Zaterdag hebben we zonder slaap rondgelopen in La Paz. Ik vond het een leuke stad! Veel markten op de straat en alles was er weer veel goedkoper dan in Cusco! We zijn ook nog naar een heksenmarkt gelopen. Ze hebben daar allemaal gedroogde/opgezette baby lamas hangen! En je kunt van alles kopen voor de liefde, geluk, vruchtbaarheid etc. Zo waren er parfum flesjes, hangertjes, en zoete dingen die je kan offeren.

Die avond zijn we meteen doorgereden naar Sucre, daar zit Gerda een vriendin die we in Cusco hebben leren kennen, en bleek nog meer mensen uit Cusco! Sucre vond ik niet een heel leuk stadje. Toen we er zondags aankwamen was het helemaal uitgestorven, behalve op de begraafplaats. We hebben die dag een kasteel bekeken, waar niks te doen was, maar wel met Nederlandse stijlen! Ik denk dat ze onze grachten pandjes erin hebben geprobeerd te verwerken, maar zonder groot succes. We zijn ook naar de begraafplaats geweest die erg mooi moest zijn, was ook zo maar het blijft een begraafplaats. En we zijn de eerste dag nog naar een uitzicht punt gelopen, dit was wel erg mooi! Savonds hebben we met Gerda gegeten in een Lekkere Pizzeria! Savonds ben ik met Pauline naar de nieuwe James bond film geweest! In Cusco was geen bioscoop dus we besloten van de bios in Sucre even goed gebruik te maken.

De tweede dag was het al een stuk drukker in Sucre, maar nog steeds in de stad zelf was niet veel te doen. WE hebben ontbeten in een cafe met nederlandse eigenaar, erg lekker! Er zaten hier allemaal Nederlanders en dan vooral wat oudere mensen, die graag een praatje met je komen maken. We hebben deze dag nog in het park rondgehangen en savonds bij Gerda in huis gegeten, met alle andere bekenden uit Cusco! Erg gezellig, savonds zijn we alweer naar de film geweest, dit keer twilight! Hm….

De volgende dag hebben we weer in het Nederlandse cafe ontbeten, dit beviel ons wel goed, we hebben die dag niet veel uitgevoerd, nog een facial gekregen wat niet een groots succes was en weer met Gerda uit eten geweest.

De vierde dag ,woensdag, dat we in Sucre zaten was een speciale dag, want er was een volkstelling! Iedereen moest binnen blijven zodat er geteld kon worden, en als je dit niet deed kon je opgepakt worden. Natuurlijk hebben we nog even door de deur gegluurd, en echt alles was gesloten! Zo raar om te zien. Later op de dag waren er overigens wel wat kinderen die op straat speelde, maar meer ook niet. Deze dag hebben we ons dus een beetje in het hostel verveeld. Maar we hebben wel lekker pannenkoeken gebakken!
Het door deze twee steden gevonden verschil tussen Peru en Bolivia:

- Bolivia is goedkoper dan Peru
- De mensen in Bolivia zijn over het algemeen veel dunner dan in Peru. Wat er wel raar uitziet bij de marktvrouwtjes die in mijn ogen dik horen te zijn.
- De marktvrouwtjes dragen in Bolivia vaak glimmende rokken
- Het centrum in de steden van Bolivia lijkt een stuk moderner dan het centrum in Cuzco
- De taxies in Bolivia zijn een stuk beter dan in Peru. Nog steeds zijn het niet de beste autos maar ze zijn groter en meestal zitten alle onderdelen er nog aan. In Bolivia had ik in elk geval niet het idee dat de auto elk moment uit elkaar kon vallen. Ook wordt er in Bolivia een stuk minder getoeterd.
- In Bolivia zijn bioscopen, in Peru niet
- In Bolivia heb je veel cafes met buitenlandse en dus ook Nederlandse eigenaars
- In Bolivia loopt veel meer gewapende politie rond dan in Cusco
- In bolivia hebben ze veel lekkerder brood en weten ze wel wat vers betekend!

Verder vinden ze het ook hier helaas een must om een foto met een blonde toerist te hebben. Zo kwam er een vrouw toen we in een parkje in Sucre zaten achter ons staan en haar man/vriend nam snel een foto.

Donderdag zijn we met de bus richting Uyuni vertrokken, met een tussenstop in Potosi. In Potosi hebben we de mijnen bekeken. We kregen allemaal een prachtige outfit aan en gingen met coca bladeren en een fles drinken de mijnen in. Dit is ook de eerste keer dat ik Coca bladeren gekauwd heb. De mensen die in de mijnen werken, doen dit om energie te krijgen. Door coca bladeren te kauwen krijg je namelijk energie en voel je geen honger. Nou ik vind het verschrikkelijk smerig! Al vaak genoeg had ik coca bladeren geroken, wat al en van de smerigste geuren is die ik ken, maar kauwen, bah dat gaat me toch echt te ver. De tour door de mijnen was zeker de moeite waard om een keer te zien, maar ook gold voor mij een keer is meer dan genoeg! We moesten de hele tijd door krappe donkere gangetjes lopen/kruipen. Waar heel veel stof rondhing, waardoor je niet lekker kunt ademen en het was maar goed dat we een helm ophadden, want ik heb ongelofelijk vaak mijn hoofd gestoten. En hoe dieper we de mijnen inliepen hoe viezer de lucht en hoe warmer het werd. Onze gids vertelde dat het soms wel 45 kon zijn! Wel was het interessant dat er nog steeds mensen onder zulke omstandig heden werken. In deze mijn werken zon 15000 mannen, sommige al vanaf hun 14e! Maar dan zijn het hulpjes. Ze verdienen echt heel weinig. En soms werken ze dubbele diensten, dus 24 uur achter elkaar, met behulp van de coca bladeren. Het is natuurlijk niet goed voor de gezondheid, vaak krijgen ze al na 5 jaar problemen met de longen, nu zijn de omstandigheden wel verbeterd maar het houd nog steeds niet over. In de mijnen zag je een paar plekken waar een soort lelijke versierde pop zat. Dit was de god van de mijnen waar ze aan offerden. Op de schouders en knieen en het hoofd, voor een goede opbrengst op de piemel voor vruchtbaarheid van de mijn. Aan vader en moeder aarde door aan de grond te offeren, dit was voor veiligheid dat de mijn niet zal instorten. En wat ze dan offeren: alcohol(95%!), sigaar(niet echt een goede combi zou je zeggen), cocablaadjes. Zelf drinken de mijnwerkers ook deze sterke alcohol! Zelfs de gids was er heilig van overtuigd dat dit goed voor ze was, om het bloed te reinigen! Uiteindelijk hebben we zon 2,5 uur rondgelopen/kropen in de mijnen. En zijn zelfs nog even de gids kwijt geraakt! De jongen die voor ons liep wilde even een foto maken en daarna kwam er een splitsing. Tsja welke neem je dan. Het leek wel alsof ze gerend hadden want er was echt geen spoor meer van onze groep te bekennen. En ondanks dat er zoveel mensen werken in de mijn, we kwamen er toen natuurlijk geen 1 tegen. Gelukkig kwam er na een kwartier iemand van de groep teruglopen om ons te halen! Wij waren zo slim om te wachten en niet een van de gangen te kiezen, zo verdwaal je dus in de mijnen!

Na de mijnen zijn we in de bus verder gereden naar Uyuni. We kwamen daar 12 uur snachts aan en zijn meteen het hotel in gegaan. De volgende ochtend begon onze tour daar. Met nog 4 Aziatische meisjes zaten we in een Jeep, wat ook erg leuke mensen waren. En nu lijkt me Azie ook nog wel een leuke droom om ooit eens heen te gaan!;p Eerst zijn we naar een treinen kerkhof gegaan. Hier staan allemaal oude Franse en Engelse treinen die naar Uyuni reden om zout en mineralen naar de Vs en Australie te vervoeren. Dit kerkhof stelde een museum voor. Het was wel leuk om te zien. Daarna zijn we doorgereden naar de zoutvlakten, eerst waren er allemaal bulten zout. Dit om het water uit het zout te laten lopen zodat het lichter is om te vervoeren. Daarna waren het echt hele lege vlakten met alleen maar zout, heel bijzonder om te zien. De zoutvlakte bestaat uit 1 – 9 m dikte van zout! Omdat de zoutvlakte zo oneindig groot zijn kun je er hele grappige fotos maken, dus dat hebben we natuurlijk ook even gedaan! Ook zijn er plaatsen waar er allemaal de zelfde vormen scheuren in het zout zaten, ook heel bijzonder. Waarom het de zelfde vorm heeft weet ik niet. Maar de scheuren ontstaan door dat het zout uitzet in het natte seizoen en tijdens het opdrogen in het droge seizoen krimpt. Daarna zijn we verder gereden naar het cactuseiland dat in de zoutvlakte ligt. Hier groeien allemaal grote cactussen op, ziet er ook heel bijzonder uit. We sliepen in een zouthotel, alles was hier van zout; de grond, de bedden, de tafels de stoelen, de muren! Erg bijzonder en het zag er nog leuk uit ook! Alleen wel een beetje onhandig dat alles natuurlijk onder het zout kwam te zitten! Het eten was er erg lekker en ik heb nog wat japans geleerd: itadakimas(eetsmakelijk, hoe je het echt schrijft weet ik niet:P). Helaas is er van slapen niet veel gekomen. Ik dacht dat mijn moeder hard snurkte maar tegen dit meisje kon ze toch echt niet op. Ik denk dat ze wel een record moet hebben verbroken!

Zaterdag de tweede dag van onze Uyuni tour vertrokken we al om half 7. Eerst hebben we een vulkaan van 5800 meter bekeken. Maar omdat je zelf al op bijna 5000 meter hoogte zat leek het niet zo heel hoog. Daarna zijn we doorgereden naar verschillende meren. Erg mooi! Deze meren waren allemaal gekleurd door mineralen. Zo had je een groen, blauw, geel en rood meer! In de meren zaten veel flamingos. Vooral het rode meer was erg bijzonder! Het water is rood gekleurd door de algen. En flamingos krijgen hun roze kleur door het eten van de algen! Rond het meer liepen veel lama’s, leuke beesten zijn dat. Onderweg zijn we deze dag ook nog een dier tegen gekomen dat lijkt op een ree, de echte naam ben ik alweer vergeten en zelfs een struisvogel! Na de meren zijn we naar een stenen boom gereden die gevormd was door de wind. Savonds hadden we een ander hotel, niet zo mooi als de vorige en het was een stuk kouder! Sowieso was het er vaak aardig koud, de zon scheen erg fel, maar er was ook veel wind. Helaas heb ik hier weer niet goed kunnen slapen, want natuurlijk werd ik die nacht ziek. Mijn avond eten is er weer uitgekomen en de tweede keer smaakt t een stuk minder lekker!

Zondag heb ik niet heel erg kunnen genieten en vooral in de auto gezeten. Oh en nee mam, hier iig geen verharde wegen, zie foto:p Wel hebben we nog mooie dingen gezien. We zijn naar de geisers geweest! Heel bijzonder natuurlijk. Het kan op die plekken wel -25 graden worden, terwijl de geisers natuurlijk enorm heet zijn! Ook hebben we weer een vulkaan bezocht. En zijn we door de Dali woestijn gereden. Een heel bijzonder landschap! Daarna was het zon 8 uur terug met de Jeep. Maar het ging overdag steeds beter gelukkig En die avond kon ik weer normaal eten voor de busreis naar La Paz.

Natuurlijk hebben we in de bus weer niet veel kunnen slapen. Ook deze ging grotendeels niet over de verharde weg en het rammelde als een gek. Eenmaal in La Paz waren we dan ook echt dood en dood op! En ook niet fit helaas. We waren eerst van plan de death road te gaan fietsen, maar hebben voor de veiligheid toch maar besloten dit uit te stellen. Het hostel waar we sliepen was wel erg mooi: Loki hostel genaamd. We sliepen met 7 meisjes op een kamer en het was verassend rustig. We waren ook al heel vroeg gaan slapen door de vermoeidheid.

De volgende dag voelden we ons beiden gelukkig weer goed! We hebben dinsdag souvenir geshopt in La Paz en in restaurantjes gezeten. Daarna wilden we een bus boeken voor na de deathroad op woendag, maar bleek dat dat niet kon. Dus nu hebben we de hele death road maar afgeschaft en zijn dinsdag al naar huis gegaan.

fotos komen nog!