Machu Picchu - Reisverslag uit Cusco, Peru van Iris Bokkes - WaarBenJij.nu Machu Picchu - Reisverslag uit Cusco, Peru van Iris Bokkes - WaarBenJij.nu

Machu Picchu

Blijf op de hoogte en volg Iris

25 September 2012 | Peru, Cusco

En alweer is er een week voorbij! Bedankt voor alle reacties en mails, ik vind het echt leuk die te krijgen:)

Afgelopen weekend heb ik de jungle trail naar Machu Picchu gedaan! Vrijdagochtend half 7 werden we al opgepikt van Plaza de Armas om te gaan mountainbiken. Het duurde even voordat we echt op weg waren, half 7 in Peruviaanse tijd werd 7 uur en nadat iedereen opgehaald was, bedachten ze dat het ook wel handig is fietsen mee te nemen en daarna moest er natuurlijk nog getankt worden.. Wanneer we via allemaal slinger weggetjes eindelijk op de top van Abra Malaga kwamen lag er een hele outfit voor ons klaar(zie foto’s). We zijn vooral bergafwaarts over de verharde weg gegaan, maar dit was nog niet zo eenvoudig als het klinkt en al snel werd het nut van onze outfit duidelijk; zo moest het achterwiel van Gerda al binnen 10 minuten al vervangen worden (gezien deze er bijna uitviel) en is er een enorme afgrond aan de zijkant van de weg, daarnaast lopen er zo nu en dan riviertjes over de weg! Maar wel ging het zo lekker snel! Tijdens de tocht zagen we (naast de vele herdenkingskruizen die langs de weg staan) ook hele mooie uitzichtpunten. Het eindpunt van het mountainbiken was Santa Maria, dit lag al in hoog jungle gebied, echt bijzonder om te zien.

Na de lunch zijn we met een busje naar een berg gereden, waar we vervolgens omhoog moesten lopen om onze eerste verblijfplaats te bereiken. Het was nog een hele klim om boven te komen door de smalle paadjes in de hoge jungle, maar wel echt een mooie route. Het uitzicht was super en het was heel bijzonder de verschillende tropische planten, waaronder de typische bananenbomen, te zien. Wel was het minder groen dan ik had verwacht en hoorde je een enorm kabaal. Voor bepaalde (enorme) insecten is het nu namelijk paartijd, en om elkaar aan te trekken maken ze geluid met hun vleugels; het leek net alsof ze op meerdere plaatsen tegelijk met een kettingzaag aan de gang waren! Onze verblijfplaats was een stuk luxer dan we verwacht hadden; er was licht en de wc spoelde zelfs door met een druk op de knop! Het was een soort hostel met slaapzalen. Tijdens het eten vertelde onze gids dat ze hier geloven in geesten van de Inca’s. Deze proberen mensen ‘s nachts mee te lokken naar de Inca trail, door in de gedaante van een bekende te verschijnen, dit zou ook de reden zijn waarom honden zoveel blaffen in de nacht. Die nacht hebben we niet heel lekker geslapen, toen eindelijk de mensen buiten rustig waren, begonnen de honden te blaffen, sommige mensen te snurken, en toen we eindelijk in slaap waren begon er midden in de nacht een haan te kraaien. Verder hielp het bed hielp ook niet echt mee en het idee van alle insecten die daar voorkomen vergrote mijn nachtrust ook niet. Maar gelukkig konden we die ochtend lang uitslapen;

6 uur zaten we al weer aan het ontbijt; Pannenkoeken! Het is wel een populair gerecht hier in Peru (Ik krijg ze vanavond ook al weer op mijn bord). Met een plant waarvan ik de naam nu al weer vergeten ben, werden onze gezichten beschilderd met oa Inca symbolen(of voor Birgitte een snor) en daarna waren we dan klaar om te gaan. We hebben een Inca pad gelopen (niet de bekendste, daarvoor moet je namelijk al maanden van te voren boeken en is veel toeristischer) dat door de jungle en de bergen loopt. De omgeving was echt zo mooi! En we zijn onderweg helemaal niemand tegen gekomen. Dit was ook een probleem geweest, gezien de paden op sommige plekken zo dun zijn, dat je elkaar niet kunt passeren en aan de zijkant van het pad is een enorme afgrond! Verder zijn we nog een vele coca plantages tegen gekomen. Toen ik net in Cusco zat heb ik veel Coca thee gedronken, deze thee helpt tegen de hoogte ziekte en is overal te vinden. Naast dat het goed helpt tegen de hoogte ziekte geeft het ook energie. Boeren in het oerwoud kouwen gemiddeld een kwart kilo coca bladeren per dag!

Om half 10 zaten we in het busje op weg naar het ziplinen. De route was een onverharde weg vol met stenen, langs een diepe afgrond. Dit hield onze chaufeur echter niet tegen om zo hard mogelijk te rijden, dus op den duur werd zelfs ik er misselijk van. Helaas hebben we meer dan een uur vertraging opgelopen door wegwerkzaamheden: Wegwerkers waren bezig rotsblokken van de bergwand te verwijderen, om deze weer glad te maken. van boven op de bergwand gooiden ze stenen naar beneden in de hoop dat deze een lawine van rotsen veroorzaken en een gladde wand achterlaten. AL het puin wordt vervolgens gewoon in de afgrond aan de andere kant gekieperd. Waar overigens ook een vrachtwagen in lag die een paar maanden geleden van de weg afgereden was en dat overleef je dus niet!
Nadat we er eindelijk langs mochten, waren we zo bij het ziplinen, waar we meteen in een outfit werden gehesen. Na eerst een stuk omhoog te klimmen zijn we via 6 lijnen naar beneden gegaan! Het was wel super leuk om te doen, maar toch niet zo spectaculair als ik verwacht had. Ook gingen er twee over de rivier, wat wel weer super was. Maar door de wind draaide ik alle kanten op waardoor ik zon 10/20 meter te vroeg stil kwam te hangen, en dan moet je je zelf weer naar de kant trekken wat niet zon succes was.

Na de lunch zijn we in 3 a 4 uur naar onze volgende verblijfplaats gelopen; Aguas Calientes vlakbij Machu Picchu. De weg was minder indrukwekkend dan die in de ochtend, maar het liep in de hitte wel een stuk makkelijker. De omgeving was nog steeds erg mooi, de weg liep nu door de jungle en langs de rivier Urubamba. Het hostel waar we die dag sliepen stelde niet zoveel voor, de kraan deed het niet, geen wc papier, geen prullenbak maar wel een douche.. En al was deze niet echt echt warm te noemen, het was erg fijn eindelijk te kunnen douchen!

De volgende dag waren we met onze hoofdlampen op, om half 5 al op weg naar de laatste en bekende klim naar machu Picchu en dat zonder ontbijt! Dit was echt een helse klim, ongelijke traptreden gemaakt van stenen, met soms veel te grote stappen. Het was echt enorm vermoeiend! Maar we hebben het gered, iets over zessen kwamen we dan bezweet en dood op aan bij Machu Picchu! Tijd om te ontbijten kregen we niet, de rondleiding begon direct, daarom heb ik hier helaas niet heel veel van opgestoken. Maar het was het was echt geweldig om Machu Picchu nu in het echt te zien! Zo indrukwekkend, het wordt overal omringd door hoge en steile bergen, niet zo gek dat de Spanjaarden het nooit ontdekt hebben.
Het voordeel van dat we er zo vroeg al waren, is dat er dan nog niet zo veel toeristen zijn, en dan voelt het heel speciaal om daar in Machu Picchu te zijn. Later op de dag kwamen er steeds meer, hele groepen die achter een vlag aanlopen, erg jammer. Na de rondleiding konden we dan eindelijk eten(dit is in het park namelijk niet toegestaan) en daarna hadden we de rest van de dag om Machu Picchu te verkennen: Het eerste wat we gedaan hebben is een stukje gras uitgezocht met mooi uitzicht en hebben daar liggen genieten van het indrukwekkende Machu Picchu.

Later zijn we door verschillende delen van Machu Picchu gelopen. Indrukwekkend was ook de smalle Inca brug, hier mag je echter niet overheen lopen, gezien een overmoedige amerikaan bij een poging in de afgrond was gevallen. Het is wel bijzonder dat er nog maar zo weinig bekend is over Machu Picchu, het is niet bekend wat de functie van de stad was, en waarom hij verlaten is, er zijn alleen maar theorieën!

's Middags hebben zijn we via de stenen trappen weer terug naar aqua calientes gelopen waar we na lekker gegeten te hebben, weer met de trein en bus terug naar Cusco zijn gegaan. Het was een vermoeiende maar ook super mooie gezellige en indrukwekkende trip, dus het was het helemaal waard!:)

Hasta Luego!

  • 25 September 2012 - 17:57

    Dineke:

    Ha Iris,
    wat een indrukwekkend verhaal en foto's. Nergens een hekje tegen de afgrond?
    Fijn dat je weer veilig in Cuzco bent!
    Mijn beeld van de trail is een beetje bijgesteld, ik dacht dat de tocht alleen stijgen zou zijn en overnachten in piepkleine tentjes op een steile berg ;-). En ehhhh is een trein naar boven en op een mountainbike naar beneden niet makkelijker?
    xx

  • 26 September 2012 - 17:00

    Ria Ruijne:

    Zo , het is weer woensdagmiddag. even tijd voor jouw verhaal. Mooi, spannend vooral met mijn hoogtevrees kan ik me er vanalles bij voorstellen. Je maakt veel mee. Zelf heb ik genoten van de jungle toen we in suriname waren. Maar niet al die dieren vond ik zo'n succes ( vogelspin bv)
    Ik wil je ook nog condoleren met je oma. Vast wel een apart gevoel om dan zover weg te zitten.
    Nou meis, veel plezier en tot het volgende avontuur.
    Je reisgenoten lijken me ook erg gezellig. Groet Ria

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Iris

Actief sinds 24 Aug. 2012
Verslag gelezen: 4069
Totaal aantal bezoekers 35794

Voorgaande reizen:

28 Augustus 2012 - 15 Januari 2013

Vrijwilligerswerk Peru

Landen bezocht: